مریض عشق
کــــــشــــته آن تـــــــیر مــــــــژگانت منم
بســــــته در زلـــــــف پــــریــــشانت منم
همـــچو پروانه بدورشــــمع رخسار صنم
پرپرم اتش گرفته ای کــــه قربــــانت منم
قبلــــه من کعـــبه من مونـــس غم های من
حـــــلقــــه در گــــوش از غــــلامانت منم
می تــــپم انــــدر فــــراقـــت روز وشــب
همــــــچومــــجنون در بــــیابــــــانت منم
نالـــــــه جــــــان ســـــوز دارم در نــــوا
نغـــــــــــمه خــوان از عـــندلیبـــانت منم
شـــــور عـــشقت سوزعـــــشقت ای عیار
من مریض عشقم و در عهد و پیمانت منم
ای حبیــــبا در نــــثارجان جانان باش رو
هـــــجر وصــــــل ودرد و درمـــانت منم
لیلا
ســــــاقی مستانه وش آید چو خم ها بشکند
هم دل میــــنا و ســــــاغر از تقاضا بشکند
محتسب واراست آن رنــد سپه سالار عشق
جام می بر خـــاک ریـــزد هم دل ما بشکند
چهره بنماید به می خواران ز مستی گاه گاه
بر در بت خـــانه آیــد لات و عــــزا بشکند
برهمـــن را طعـــنه گوید در کلیــسا و حرم
شیــــــخ را با زهد و زاهد را به تقوا بشکند
آن عـــــیاراست و نمانــد پــیروبرنا را قرار
شاهـــد وشـــــمع وشراب از ید بیضا بشکند
رحـــم می خواهد حـبیب از گردش چشم بلا
بی رحــــم آید مــــــرا با چـــشم لیـــلا بشکند
